۱. پاییز (2006)

تارسم سینگ، کارگردان آگهی‌های تبلیغاتی بسیار شیک، میلیون‌ها دلار از پول خود را برای جمع‌آوری فیلم در طول چندین سال برای این فانتزی عجیب و غریب خرج کرد، که ریشه در داد و بیدادهای دارویی یک بدلکار زخمی (لی پیس) دارد که دختر کوچکی را در بیمارستان با داستان‌های عجیب و غریب خود مجذوب خود می‌کند. داستان رویایی‌ای که او می‌سازد، با فاجعه‌ای دردناک همراه است، اما همچنین یکی از باشکوه‌ترین ماجراهایی است که تاکنون در فیلم ثبت شده است.

لحظه جادویی: یک سکانس تیتراژ ابتدایی نفسگیر، که به صورت آرام و سیاه و سفید گرفته شده است، یک بدلکاری در مسیر قطار را نشان می دهد که اشتباه شده است.

۲. Pleasantville (1998)

توبی مگوایر و ریس ویترسپون وقتی نقش یک جفت خواهر و برادر را بازی کردند که به طرزی جادویی از طریق صفحه تلویزیون و به دنیای تک رنگ پلسانتویل منتقل می‌شوند، یک شهر شاد دهه 1950 که همه در آن مودب، خوش اخلاق و شاد هستند، خوش‌بین بودند. . طنز تیز و تیز کارگردان «بازی‌های گرسنگی» گری راس به طرز درخشانی رویای آمریکایی را تضعیف می‌کند و ترفند بصری تغییر تدریجی فیلم از سیاه و سفید به رنگی برای انعکاس بیداری فرهنگی شخصیت‌ها استادانه است.

لحظه جادویی: مادر سرکوب شده حومه شهر، جوآن آلن، دست خود را در کمی خودشکوفایی جنسی امتحان می کند، و درختی بیرون از پنجره منفجر می شود و به رنگی باشکوه منفجر می شود.

۳. Die Nibelungen (1924)

فانتزی

سینما از همان ابتدا مدیون فانتزی بود و ژرژ ملیس در این راه پیشتاز بود. جاه‌طلبی حماسه‌های چندویژگی امروزی را می‌توان به صامت دو قسمتی فریتز لانگ در سال 1924 که بر اساس شعر اسطوره‌ای آلمانی «Nibelungenlied» و مملو از جلوه‌های ویژه پیشگامانه، پرنسس‌های زیبا و هزاران شمشیربازی است، ردیابی کرد.

لحظه جادویی: قسمت اول، «زیگفرید»، یک اژدهای غول پیکر و آب دهان را به نمایش می گذارد – عروسکی کاملاً کارآمد که پدربزرگ جبا هات است.